مرزبندی=آزادی (چگونه مرزهایی ترسیم کنیم که ما را بدون احساس گناه آزاد کنند)

تعیین نکردن مرزها باعث می‌شود از نیازهای خود غفلت کنیم، پیوند خویش را با درون خود از دست بدهیم و از حقیقت خویش گسسته شویم، تا حدی که دیگر حتی ندانیم واقعا که هستیم. ما به منظور سازگاری با محیط، عموما بر دنیای بیرون از خود تمرکز می‌کنیم. به‌گونه‌ای پرورش یافته‌ایم که آنچه دیگران در موردمان فکر می‌کنند برای‌مان مهم‌‌تر از فکر ما درمورد خودمان باشد. درنتیجه، بیشتر جنبه‌های رفتار و کردار ما بر مبنای کسب تایید از دیگران است. با این وصف، بیشتر تمرکز ما معطوف به دنیای بیرون از وجودمان می‌شود. از این رو، انرژی ما نیز به همان سمت جریان خواهد یافت، اگر احساس فرسودگی، کمبود انرژی و بی‌روحیه‌گی دارید، دلیلش این است که بیشتر انرژی‌تان متمرکز بر دنیای بیرونی است و انرژی بسیار اندکی در وجودتان باقی می‌ماند، اقتدار از مرزبندی می‌آید. شما این قدرت را دارید که آن مرزهای محافظت‌کننده از انرژی خویش را ترسیم کنید. تعیین هر مرز، عملی است در جهت آزاد کردن خویشتن.